Oh nee! Eindelijk ben je aan de gang met je nieuwe project en dan stuit je op een knoop in je bol garen. Echt zo’n vervelende, waarvan je niet weet, wat je ermee aan moet. In dit blogbericht ga ik je iets meer vertellen over hoe knopen ontstaan en niet in het minst, wat je eraan kunt doen!
Waar komen knopen vandaan?
Ondanks dat knopen midden in een bol garen erg vervelend zijn, zijn ze helaas niet te voorkomen. Als het garen wordt geproduceerd, wordt het gesponnen in kilometers lange draad, die op grote spoelen worden gewonden. De knopen ontstaan wanneer een spoel op is, en een tweede spoel wordt toegevoegd. Tevens kan het gebeuren dat de draad breekt tijdens het winden, wat kan betekenen dat er meerdere knopen ontstaan in eenzelfde bol. De reden dat men het gebroken garen (en dus de bollen met de knoopjes erin) niet weggooit is voornamelijk, zodat de prijs laag gehouden kan worden. Het weggooien van materialen en de tijd die nodig is om de bollen met knoopjes terug te vinden, verhoogt de productprijs aanzienlijk, doordat dit een hoop extra werktijd vraagt.
Hoeveel knopen mogen er in een bol?
Ja, dat is een goede vraag, waarop niet gemakkelijk een antwoord geven is. Tijdens mijn onderzoek heb ik namelijk geen directe industrie-voorschriften kunnen vinden. Zover ik heb kunnen lezen, is er echter een soort "gemiddelde overeenstemming" in de garen-branche, die zegt dat 3 knopen per 50 gram acceptabel is.
Dit moet je doen:
Het is belangrijk, dat je de knopen niet gewoon negeert, zonder ze opnieuw te verwerken. Je kunt er niet zeker van zijn, dat deze machinale knoop de was zal doorstaan. Dat betekent dat er een gat kan ontstaan in je werk na het wassen, en dat is natuurlijk erger dan de knoop zelf – en veel lastiger te repareren.
Al naar gelang het materiaal waar je mee werkt, wil ik je vertellen over een aantal knoop-methoden, die de strijd met de knopen lichter maken, waardoor je de draden juist aan elkaar kunt knopen.
Magische knoop:
De magische knoop fungeert het beste bij katoen, omdat die dan opgaat in de rest van het materiaal, als het werkstuk in gebruik wordt genomen en wordt gewassen. De knoop is niet moeilijk te maken en hij is bijzonder geschikt om bijvoorbeeld kleine garenrestjes te verzamelen tot een grote bol, zodat je het meest uit je garen haalt ;)
Om de knoop te maken, begin je door de twee garenuiteinden naast elkaar te leggen, terwijl ze elk in hun eigen richting wijzen. Hierna neem je het ene eind en bind je een knoop om de andere draad. Herhaal dit met eind nummer twee en trek de knopen aan. Als laatste trek je de knopen naar elkaar toe. Trek tenslotte nog eens zo strak mogelijk aan. Sluit af met het wegknippen van de uitstekende eindjes.
Russian join:
De "Russian join" kan worden gebruikt voor de meeste meerdraads-gesponnen garens, primair (supercash) wol en acryl. Bij deze methode wordt er een spitse naald gebruikt. De techniek is zeer simpel.
Mis je een naald met scherpe punt, dan ben ik fan van deze van Clover, waar ook nog een fijn etui wordt meegeleverd, zodat ze niet snel kwijtraken.
Haal het uiteinde van één draad door de naald. Voer de draad dan terug door het midden van het garen. Je naait dus als het ware terug door het garen. Zorg ervoor dat je dit doet door 5-7 cm garen, zodat het niet snel los raakt – vergeet niet om een lusje over te laten aan het einde. Haal nu uiteinde nummer 2 door de naald, trek het garen door de lus en doe hetzelfde als je deed met uiteinde nummer 1, maar zonder lus over te laten. Trek dan draad 1 weer aan en knip de einden af.
Speeksel splitting:
"Speeksel splitting" kan alleen worden gebruikt bij garen van 100% wol en fungeert het beste met onbehandeld garen. De methode kan ook wel worden gebruikt voor superwash-behandelde wol – het is alleen iets meer werk ;) Deze techniek geeft samensmelting die volledig knoopvrij is, waardoor de overgang tussen de twee draden bijna onzichtbaar is. Het garen wordt enkel een beetje dikker.
De twee draden worden iets gesplitst op de ene handpalm gelegd, terwijl de twee einden elk hun kant op wijzen. Daarna wordt de andere handpalm nat gemaakt (dit kan met wat spuug (vanwaar de naam) of water), waarna de twee draden samen gerold worden door de handpalmen heen en weer te wrijven. Dit maakt, dat de ‘verzameling’ heel glad wordt.
Zoals gezegd kan deze methode ook worden gebruikt voor superwash-behandeld garen (100% wol). Je moet er alleen even op letten, dat je de uiteinden een beetje los maakt, zodat het garen iets heeft om zich in vast te grijpen, als men de handen over elkaar wrijft.
Breivervlechting:
Breivervlechting is super geschikt voor meerdradig garen, vormt geen knoop en vraagt weinig eindafwerking. De methode is in het bijzonder geschikt voor dikkere garens, waar een knoop al te duidelijk zichtbaar zou worden.
De methode is vrij eenvoudig. De draden aan beide uiteinden worden in tweeën verdeeld. Vervolgens pak je de helft van de ene draad en de helft van de andere draad samen, waardoor de draad waarmee je werkt even dik is als je originele garen. (Dat wil zeggen: als het garen bijvoorbeeld uit 6 draden bestaat, dan neem je van beide uiteindes 3 draden. Je hebt dus 3 draden van het ene eind, en 3 draden van het andere eind, wat het garen weer 6 draden dik maakt. Heeft het garen 5 draden, dan worden de uiteinden zo verdeeld, dat je van het ene uiteinde 2 draden, en van het andere uiteinde 3 draden pakt.) Aan elk eindje heb je dus de helft "loshangen", waarmee je niet werkt.
Nu moeten de uiteinden samen gebreid worden. Laat de uiteinden elkaar flink overlappen, zodat ze tezamen weer even dik zijn als je originele garen brei nu zoals je normaal zou doen. Het is belangrijk, dat je op z’n minst 6 steken breit met deze overlapping, zodat je geen risico loopt dat het garen losraakt. Hierna wordt er verder gebreid met de nieuwe bol. Aan de achterkant heb je dus 2 losse draden hangen, wat de "overblijfselen" zijn van de uiteinden. Deze kan je verweven aan de achterkant van je werk, zodat ze er niet zichtbaar zijn aan de voorkant. De uiteinden worden niet echt afgehecht, maar regelmatig even aangetrokken, zodat de steken niet te los worden.
Nu heb ik een set Hobbii’s Bamboo Deluxe rondbreinaalden gekocht en ik ben er verliefd op! Ze zijn zo fijn om mee te breien, dat je ze bijna niet weg kunt leggen.
Nu noemde ik het breivervlechting, maar voor de grap probeerde ik ook, om het bij haken te doen, en dat lukte ook. Je moet er alleen opletten, dat gehaakte steken meer garen nemen dan gebreide, daarentegen zijn er niet zoveel steken nodig om het stevig te maken.
Magic – no ends – knot:
Deze methode werd mij voorgedaan door een goede vriendin en het is de methode die ik gebruik als ik twee acrylgarens moet verbinden, omdat deze methode gewoonweg echt heel goed is! Het is misschien niet de meest beginnersvriendelijke knoop, maar als men hem eenmaal te pakken heeft, dan is hij zeer effectief.
Acryl had lang een slechte reputatie, maar heeft eigenlijk veel goede eigenschappen. Lees meer over dit verguisde materiaal in het blogbericht "Kies het juiste garen: Garen van synthetische vezels".
Leg de twee uiteinden naast elkaar, zodat ze dezelfde kant uitwijzen, terwijl je de uiteinden tussen je duim en wijsvinger houdt. Je moet een kleine centimeter garen voor je vingertoppen kunnen zien. Neem nu de rechter draad (als je rechtshandig bent) en voer de draad om je duim en het garen tussen je twee vingers – herhaal één keer. Het is belangrijk, dat het garen niet kruist. Neem nu het garen en voer het tussen je duim en de garenuiteinden door, waarna de garenuiteinden gebogen worden over het garen en vastgehouden worden onder de duim. Trek nu voorzichtig aan de draad, die je om de duim hebt gewikkeld en zie, hoe alles zich samentrekt tot een perfecte knoop.
Ik hoop dat deze gids voor knopen (en wat ermee te doen!) je kan helpen om het beste uit je garen te halen, ondanks mogelijke knoopjes, mocht je daarop stuiten. Heb jij nog een andere methode om uiteindjes aan elkaar te knopen? Laat het ons weten!
Lieve groet,
Eva van Hobbii
